Marina 28 jaar
Ik krijg een hyperventilatieaanval. Ik denk dat ik flauw zal vallen en ik zit te schudden van de kou. Mijn therapeut neemt gelukkig de leiding en laat me heen en weer lopen. Ik moet stevig stappen. Tijdens het lopen word ik steeds bozer en schop bijna tegen de muur. De therapeut pakt me stevig vast’ Voeten op de grond en voel maar “ zegt ze. Stik maar denk ik, maar ik kan niet meer in mijn hoofd komen door het lopen zit ik veel meer in mijn lijf.Ik voel mijn voeten mijn boosheid en mijn kracht. De hyperventilatie is helemaal over. Mijn hoofd wordt helder.
Michiel 36 jaar
De gesprekken bij de psycholoog hebben me een stuk verder geholpen. Meer inzicht, ik begrijp mezelf beter. Maar ik blijf ook op de vlucht voor mijn gevoel, alsof ik daar niet bij kom. Door het aanraking van de haptotherapeut kan ik niet om mezelf heen, dat wil ik ook niet. Maar ik heb dat contact nu wel een tijdje nodig om echt bij mijn gevoel te komen. Alleen red ik dat nog niet.
Mariska
Gelukkig heb ik mezelf een beetje terug gevonden. Ik voelde me heel erg verantwoordelijk na de geboorte van ons dochtertje. Ik kon niets overlaten aan mijn man, ik had 24 uur per dag mijn oren gespitst. Na een maand was ik helemaal op. Nu kan ik meer loslaten en vertrouwen hebben, dat het goed gaat, ook als ik er niet bovenop zit. Hier had ik trouwens niet alleen thuis last van maar ook in mijn werk.
Bas en Judith
Het werd ons duidelijk dat we steeds om elkaar heen draaiden en geen echt contact maakten. Ja ruzie maken wat ook niets oplost. Ik kan beter zeggen wat ik voel zonder boos te worden en mijn man luistert naar me. Hij durft ook beter te laten zien wat hij voelt en dat heeft ons meer samen gebracht.
Jessica en Ludo
Mijn man was al ooit bij een haptotherapeut geweest en wilde graag met onze zwangerschap ook haptonomie doen. Hoe de bevalling zal zijn weet ik natuurlijk niet, maar ik heb het gevoel dat we het samen wel redden en daar ben ik rustiger door geworden. We nemen de tijd om samen met ons kindje te zijn, zeker als we druk zijn geweest heb ik daar behoefte. Mijn lijf wordt dan zachter. Het is fijn om te merken dat we het meer samen doen.
Roos 31 jaar
Ik kwam met spanningsklachten en heb moeite met intimiteit. In het begin vond ik het moeilijk aangeraakt te worden. Door de therapie heb ik ervaren waar ik bang voor was en heb deze gevoelens de ruimte kunnen geven. Ik durf te voelen wat ik wel en niet fijn vind en dat geeft een veilig gevoel Ik heb geleerd met meer mildheid naar mezelf te kijken.
Marianne 61 jaar
Ik vond het heel moeilijk om de dood van mijn man te accepteren. Ik huilde veel, had nergens zin. Ook zorgde ik slecht voor mezelf en wilde met niemand er over praten. De huisarts heeft me toen naar de haptotherapie gestuurd. Ik wist niet wat het was. Je moet het ervaren en als je gaat voelen dat je zelf ook nog iemand bent dan kom je weer een beetje tot leven.
Mijn dochter zegt,”mam, je kijkt me weer aan”, dat snap ik nu wel.